schitterende naweek in die Kaap
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Tonja
17 Oktober 2006 | Zuid-Afrika, Kaapstad
Haha, denken jullie dat ik zoveel slaap ofzo met je truste Ton truste Ton? Haha, maar bedankt hor!
Pien, durf je wel he, mijn rozen op je kamer zetten als ik zover weg zit! ;) Geniet ervan meis! Ze hebbie hier trouwes vet mooie bloemen, heb er al een paar hele mooie foto's van.
Oké, hier komt het bericht wat ik net in Word getypt heb, een heel eind hor! :
Ha lieve mensen daar in het ondertussen koude Holland
Haha, ik kreeg een mail van een vriendin en vond het erg leuk om te lezen dat het daar KOUD an et worden is :D
Ik zit hier in een heerlijk warm Afrika, en het is zo geweldig hier.
Even een tussendoortje om mn paatje jaloers te maken: ik zit hier op kantoor bij Alwyn, leuk om even te melden dat ik dat voorrecht heb. Haha, gemeen he;)
Maar elke maandagavond is er biduur bij Dottie en Francois thuis en gisteren ff met Alwyn geregeld. Hij heeft me vanmorgen half 9 opgehaald zodat ik zn kantoor ff kon bewonderen en jaja…foto’s op mn site zetten. Dus ga ik zo ff proberen.
Maar eerst wil ek julle graag vertellen over mijn wonderlike naweek in die Kaap.
Francois moest daar spreken en op het laatste nippertje wisten we nog wat vluchten te regelen zodat Dottie, Leoné en ik ook mee konden gaan. Iedereen, behalve ik, was baie opgewonde daarover. Naja, ik wist niet wat me te wachten stond dus voelde er ook niks bij. Alleen dat ik weer 2300 Rand lichter zou zijn.
Is zo’n 230 Euro. Maar er werd me verzekerd dat het het dubbel en dwars waard zou zijn. En dat was het!!!! We gingen in 3 vluchten. 4.30 uur opstaan, mjn vlucht ging 06.20, die van Dottie en Leoné om 06.30 en die van Francois 07.30. Erg bijzonder dat we een dag van tevoren de vluchten zo kort op elkaar konden boeken. We kwamen veilig aan in Cape Town. Hier warden we oor een christen opgehaald die ons naar La Motte bracht en daar zijn auto bij ons achterliet voor het weekend en zelf bij zijn vrouw in de auto stapte en wegreed.
Even een verduidelijking over La Motte. Een plek in de Franschhoek in de Kaap. Hebben jullie wel eens van Anton Rupert gehoord??? Hij is begin dit jaar overleden. Hij was de rijkste man van Zuid-Afrika! Zijn dochter bezit La Motte, een oase tussen de bergen omgeven door uitgestrekte druivenvelden waar ze zelf wijn en alles van maken. De plaatsen waar gasten slapen worden alleen aan miljonairs verhuurd. Antons dochter had Francois een keer horen spreken en hem uitgenodigd. Wij waren dus zeeeeeeeeeer bevoorrecht!!!
We hadden een schitterende plaats, met een zwembad in de tuin. We hebben echt genoten van de rust die er hing, de natuur. Alleen wat minder vond ik die stomme krijsende ganzen als ik in mn bed lag. Onze ganzen hebben echt een mooier geluid. Dit was een beetje griezelig. O nee, ik weet trouwens niet eens zeker dat het ganzen waren hoor, hihi.
Goed, ik kan zo ongeveer 6 A4tjes typen maar zal proberen om kort te zijn ;) Kan ik altijd erg goed ahummm.
Oke, Vrijdag de 13de (jaha!) kwamen we aan en hebben Leone en ik gezwommen in het zwembad achter in de tuin en vervolgens heerlijk in de zon gelegen omgeven door grote bomen en een heerlijke rust om ons heen. Genietend van een van de druivensappen van La Motte.
Daarna wat rondgelopen en wat foto’s gemaakt. Met Francois en Dorothea met zn 4e wezen winkelen in het immense grote winkelcentrum De Tijgervallei. Daar gesplitst en een tijd afgesproken waar we elkaar weer ontmoetten en daar in de arena van de Tijgervallei wat gegeten. We waren zo’n 9 uur weer thuis en na de avondsluiting lekker slapen.
De volgende morgen om 9 uur ontbijt tussen een groep heeeeele bekende christenen, schrijvers en dergelijke. Was maar wat blij dat pa&ma me nette manieren bijgebracht hadden!!!
Daarna in de auto gestapt en richting de strawberrieplaats gereden. Francois had een strakke planning gemaakt om zoveel mogelijk in dit weekend te zien, er was geen tijd om strawberries te plukken dus kochten we een pak wat we lekker in de auto opaten terwijl we richting Cape Town reden.
Het was prachtig weer maar hoe verder we reden hoe mistiger het werd. Maar toen we bij Simon’s Town kwamen was de mist links en rechts mar niet bij ons en hadden we een prachtig uitzicht. Wonderlijk, net of de mist aan de kant werd getrokken voor ons.
In Simonsstad de auto geparkeerd en naar de zee gelopen om daar in een pinguingebied te komen. Dit was echt zo mooi! De zee was spookjesachtig mooi, je kon walvissen zien en we stonden op nog geen 20 cm van schattige pinguins af! Foto’s gemaakt en snel doorgereden naar Kaapstad. Die rit was zo ontzettend mooi!!! Als het me lukt straks foto’s op de site te zetten kan het nog niet de helft laten zien van hoe geweldig het was. Op een gegeven moment zagen we verschillende walvissen. We parkeerden de auto langs de weg en klommen naar beneden. Ik heb echt geen woorden voor hoe ik moet beschrijven hoe ongelooflijk mooi het was. We zagen zelfs een witte walvis!! 1 op de 100 walvissen is witdus dit was heel bijzonder. Toen Leone en ik foto’s namen kwam er opeens een groepje dolfijnen aan!! Jammer genoeg waren mijn batterijen pap, en de nieuwe lagen in de car.
We reden verder en sneden het stuk van de Kaaphoek af zodat we van de Indische Oceaan naar de Atlantische Oceaan reden. Ook schitterend, het leek of de wind hier kouder was, heerlijk want het was megawarm!
Bij Kaapstad naar de Tafelberg geweest, een baie bekende berg waar ik al over gehoord en gelezen had maar niet had verwacht dat ik heb ooit in het echt zou zien. Speciaal voor mij zijn we met de kabelbaan naar boven gegaan. Het was geweldig! De mist hing nog steeds op een plaats waar wij er geen last van hadden, werd mooi bestuurd. We hebben boven wat rondgelopen en foto’s gemaakt. Helaas zagen we qua dieren niet meer dat hagedissen. Met de kabelbaan weer terug naar beneden en daar naar de haven gereden waar we weer splitsten. Samen met Leone wat rondgelopen, souveniertjes gekocht en daarna met zn 4en gegeten. De zon gaat echt vroeg onder joh, best gek. Het was onzettend gezellig in het schemerende havenstadje. Tegen 9 uur terug naar huis gegaan.
De volgende morgen moest Francios voor de radio spreken van 10 tot 11. De dochter van Anton Rupert en haar man en zoontje, en een getrouwd vrienden echtpaar nodigden ons uit om samen met hun te ontbijten. Heel gezellig!!!
Na het ontbijt doken Dottie en Leone hun bed in en ben ik lekker in de zon gaan zitten, heerlijk zoveel stilte en rust om me heen.
Ik was om 10 uur al klaar en heb zelfs de tas van Leone gepakt terwijl ze sliep maar het hielp weinig want ipv half twaalf was het 12.45 toen we wegreden. Jammer. Weer geen tijd om aarbeien te plukken dus kochten we er weer een stel. Dit keer met chocolade waar we ze in konden dopen, sow, das lekker joh! Maja, kunnen jullie niet uitproberen want jullie hebben meer regen als aardbeien denk ik??? Gnagna
Ma goed, wij op weg naar de cheeta’s, echt vet! Er waren 3 kleintjes en los van hun een paar grote. Heb er foto’s van gemaakt dus die zien jullie nog wel. Echt mooie dieren. Moest ff aan onze Bob denken toen een van die cheetah’s in zo’n aanvalshouding op zn buik ging liggen.
(Hoest met Bob? Luk et beetje om te revalideren? Istie beetje te temperen? Ma, al met em gefietst???)
We hadden niet veel tijd dus snel door gereden naar het strand. Overweldigend mooi!! Speciaal voor mij 20 minuten uitgetrokken om door het water te lopen samen met Leone, terwijl Francois en Dottie met de auto verder reden en ons oppikten. Toen naar de luchthaven.
Ik weet dat ik al een heel eind heb getypt maar ga het nog langer maken. Oke? Nee, ik vertel het wel als ik in Nederland ben. Heel kort dan: Ik was eerst mn camera kwijt, wat me de nodige schrik bezorgde, vond em gelukkig terug. Daarna stapte ik om precies de juiste tijd door Gate 7 waar gek genoeg geen personeel stond om mijn kaartje te checken, om vervolgens in de verkeerde bus te stappen die me naar een vliegtuig bracht wat naar London ging.
Paniek en bezorgde mensen die voor me begonnen te rennen en te vliegen, uiteindelijk kwam ik wel in het juiste vliegtuig terecht hoor. Was erg spannend! Maar ondanks de ‘minder prettige’ omstandigheden die lichtelijke onrust baarden, ervaarde ik sterk de aanwezigheid van God die alles leidt en in Zijn handen houdt.
In Johannesburg stond Alwyn te wachten en moeste we 1,5 uur wachten omdat het vliegtuigvan Dot en Leone vertraging had. Kwas bekaf en blij dak in mn bed kon.
Maandag lekker uitgeslapen en rustig aan gedaan.
Na goed, dit was mn weekend, nu even over aankomende naweek. Franois moet spreken op een conferentie waar alleen volwassenen mogen komen. He ik dus glad geen zin in. Leone mag niet mee en gaat naar een vriendinnetje. Ik heb net naar Perold de Beer gebeld. Helaas was zoon Fernand niet thuis. Opeens begreep hij wie ik was en hoorde ik dat ik Perold zelf aan de telefoon had! Hij vertelde me at Fernand me ontzettend graag wilde zien en wanneer ik kans zag om te komen! Dat kwam mooi uit want ik wist niet zeker of ze het wel leuk zouden vinden. Ik was meer dan welkom aankomend weekend!! Echt cool, zal het straks tegen Dottie vertellen. Mooi geregeld, ik heb er erg veel zin in om hun weer te zien!! ( uhhh twee vliegen in 1 klap want nu is Mariekie denk ik ook jaloers op me haha)
Nou, k zit dit allmaal in Microsoft Word te tikken dus ga dit nu op de site zetten en probere die foto’s erop te knalle.
Als laatste wil ik ff iets delen. Tijdens mijn ‘stille tijd’ vanmorgen las ik in Hebreeen 13 vers 6 en 7 dit:
Wees tevrede met wat julle het, want Hy het gesê: Ek sal jou nooit begewe en jou nooit verlaat nie. Daarom kan ons met alle vrijmoedigheid sê: Die Here is vir my ‘n Helper, en ek sal nie vrees nie; wat sal ‘n mens aan my doen?
Het was rechtig baie spannend toen ik daar met mn tas voor het verkeerde vliegtuig stond, zonder werkende telefoon tussen allerlei vreemde mensen in, niet wetend wat te doen. Maar ik had van tevore de vlucht in Gods handen gelegd en ook al ging mn hart tekeer en vond ik het heel spannend, en schoten de tranen bijna in mn ogen…..ik wist dat Hij voor me zorgde. Hy sal my nie begewe en my nooit verlaat nie… Kosbaar!
Daarom had ik geen greintje angst om alleen naar Zuid Afrika te reizen,om niet te weten waar en bij wie ik zou gaan kuier, om alleen naar deKaap te vliegen en terug, om hyr te wees en strak in December alleen via Frankfurt naar huis te gaan. Das het geheim ;) Iemand zei over mn reis dat ik stoer was, een anders zei dat ik dapper was, weer een ander dat ik lef had…. Maar niks is waar, het is enkel het vertrouwen in mijn Vader in de hemel… Ik voel me gelukkig met wat Hy me geeft!!
Mensjes, bedankt voor het lezen, en hoop tot horens!! Hoop dat het niet te lang was :S
Baie liefde en ‘n drukkie,
Julle dogter, zussie, vriendin, wat dan ook…
Pien, durf je wel he, mijn rozen op je kamer zetten als ik zover weg zit! ;) Geniet ervan meis! Ze hebbie hier trouwes vet mooie bloemen, heb er al een paar hele mooie foto's van.
Oké, hier komt het bericht wat ik net in Word getypt heb, een heel eind hor! :
Ha lieve mensen daar in het ondertussen koude Holland
Haha, ik kreeg een mail van een vriendin en vond het erg leuk om te lezen dat het daar KOUD an et worden is :D
Ik zit hier in een heerlijk warm Afrika, en het is zo geweldig hier.
Even een tussendoortje om mn paatje jaloers te maken: ik zit hier op kantoor bij Alwyn, leuk om even te melden dat ik dat voorrecht heb. Haha, gemeen he;)
Maar elke maandagavond is er biduur bij Dottie en Francois thuis en gisteren ff met Alwyn geregeld. Hij heeft me vanmorgen half 9 opgehaald zodat ik zn kantoor ff kon bewonderen en jaja…foto’s op mn site zetten. Dus ga ik zo ff proberen.
Maar eerst wil ek julle graag vertellen over mijn wonderlike naweek in die Kaap.
Francois moest daar spreken en op het laatste nippertje wisten we nog wat vluchten te regelen zodat Dottie, Leoné en ik ook mee konden gaan. Iedereen, behalve ik, was baie opgewonde daarover. Naja, ik wist niet wat me te wachten stond dus voelde er ook niks bij. Alleen dat ik weer 2300 Rand lichter zou zijn.
Is zo’n 230 Euro. Maar er werd me verzekerd dat het het dubbel en dwars waard zou zijn. En dat was het!!!! We gingen in 3 vluchten. 4.30 uur opstaan, mjn vlucht ging 06.20, die van Dottie en Leoné om 06.30 en die van Francois 07.30. Erg bijzonder dat we een dag van tevoren de vluchten zo kort op elkaar konden boeken. We kwamen veilig aan in Cape Town. Hier warden we oor een christen opgehaald die ons naar La Motte bracht en daar zijn auto bij ons achterliet voor het weekend en zelf bij zijn vrouw in de auto stapte en wegreed.
Even een verduidelijking over La Motte. Een plek in de Franschhoek in de Kaap. Hebben jullie wel eens van Anton Rupert gehoord??? Hij is begin dit jaar overleden. Hij was de rijkste man van Zuid-Afrika! Zijn dochter bezit La Motte, een oase tussen de bergen omgeven door uitgestrekte druivenvelden waar ze zelf wijn en alles van maken. De plaatsen waar gasten slapen worden alleen aan miljonairs verhuurd. Antons dochter had Francois een keer horen spreken en hem uitgenodigd. Wij waren dus zeeeeeeeeeer bevoorrecht!!!
We hadden een schitterende plaats, met een zwembad in de tuin. We hebben echt genoten van de rust die er hing, de natuur. Alleen wat minder vond ik die stomme krijsende ganzen als ik in mn bed lag. Onze ganzen hebben echt een mooier geluid. Dit was een beetje griezelig. O nee, ik weet trouwens niet eens zeker dat het ganzen waren hoor, hihi.
Goed, ik kan zo ongeveer 6 A4tjes typen maar zal proberen om kort te zijn ;) Kan ik altijd erg goed ahummm.
Oke, Vrijdag de 13de (jaha!) kwamen we aan en hebben Leone en ik gezwommen in het zwembad achter in de tuin en vervolgens heerlijk in de zon gelegen omgeven door grote bomen en een heerlijke rust om ons heen. Genietend van een van de druivensappen van La Motte.
Daarna wat rondgelopen en wat foto’s gemaakt. Met Francois en Dorothea met zn 4e wezen winkelen in het immense grote winkelcentrum De Tijgervallei. Daar gesplitst en een tijd afgesproken waar we elkaar weer ontmoetten en daar in de arena van de Tijgervallei wat gegeten. We waren zo’n 9 uur weer thuis en na de avondsluiting lekker slapen.
De volgende morgen om 9 uur ontbijt tussen een groep heeeeele bekende christenen, schrijvers en dergelijke. Was maar wat blij dat pa&ma me nette manieren bijgebracht hadden!!!
Daarna in de auto gestapt en richting de strawberrieplaats gereden. Francois had een strakke planning gemaakt om zoveel mogelijk in dit weekend te zien, er was geen tijd om strawberries te plukken dus kochten we een pak wat we lekker in de auto opaten terwijl we richting Cape Town reden.
Het was prachtig weer maar hoe verder we reden hoe mistiger het werd. Maar toen we bij Simon’s Town kwamen was de mist links en rechts mar niet bij ons en hadden we een prachtig uitzicht. Wonderlijk, net of de mist aan de kant werd getrokken voor ons.
In Simonsstad de auto geparkeerd en naar de zee gelopen om daar in een pinguingebied te komen. Dit was echt zo mooi! De zee was spookjesachtig mooi, je kon walvissen zien en we stonden op nog geen 20 cm van schattige pinguins af! Foto’s gemaakt en snel doorgereden naar Kaapstad. Die rit was zo ontzettend mooi!!! Als het me lukt straks foto’s op de site te zetten kan het nog niet de helft laten zien van hoe geweldig het was. Op een gegeven moment zagen we verschillende walvissen. We parkeerden de auto langs de weg en klommen naar beneden. Ik heb echt geen woorden voor hoe ik moet beschrijven hoe ongelooflijk mooi het was. We zagen zelfs een witte walvis!! 1 op de 100 walvissen is witdus dit was heel bijzonder. Toen Leone en ik foto’s namen kwam er opeens een groepje dolfijnen aan!! Jammer genoeg waren mijn batterijen pap, en de nieuwe lagen in de car.
We reden verder en sneden het stuk van de Kaaphoek af zodat we van de Indische Oceaan naar de Atlantische Oceaan reden. Ook schitterend, het leek of de wind hier kouder was, heerlijk want het was megawarm!
Bij Kaapstad naar de Tafelberg geweest, een baie bekende berg waar ik al over gehoord en gelezen had maar niet had verwacht dat ik heb ooit in het echt zou zien. Speciaal voor mij zijn we met de kabelbaan naar boven gegaan. Het was geweldig! De mist hing nog steeds op een plaats waar wij er geen last van hadden, werd mooi bestuurd. We hebben boven wat rondgelopen en foto’s gemaakt. Helaas zagen we qua dieren niet meer dat hagedissen. Met de kabelbaan weer terug naar beneden en daar naar de haven gereden waar we weer splitsten. Samen met Leone wat rondgelopen, souveniertjes gekocht en daarna met zn 4en gegeten. De zon gaat echt vroeg onder joh, best gek. Het was onzettend gezellig in het schemerende havenstadje. Tegen 9 uur terug naar huis gegaan.
De volgende morgen moest Francios voor de radio spreken van 10 tot 11. De dochter van Anton Rupert en haar man en zoontje, en een getrouwd vrienden echtpaar nodigden ons uit om samen met hun te ontbijten. Heel gezellig!!!
Na het ontbijt doken Dottie en Leone hun bed in en ben ik lekker in de zon gaan zitten, heerlijk zoveel stilte en rust om me heen.
Ik was om 10 uur al klaar en heb zelfs de tas van Leone gepakt terwijl ze sliep maar het hielp weinig want ipv half twaalf was het 12.45 toen we wegreden. Jammer. Weer geen tijd om aarbeien te plukken dus kochten we er weer een stel. Dit keer met chocolade waar we ze in konden dopen, sow, das lekker joh! Maja, kunnen jullie niet uitproberen want jullie hebben meer regen als aardbeien denk ik??? Gnagna
Ma goed, wij op weg naar de cheeta’s, echt vet! Er waren 3 kleintjes en los van hun een paar grote. Heb er foto’s van gemaakt dus die zien jullie nog wel. Echt mooie dieren. Moest ff aan onze Bob denken toen een van die cheetah’s in zo’n aanvalshouding op zn buik ging liggen.
(Hoest met Bob? Luk et beetje om te revalideren? Istie beetje te temperen? Ma, al met em gefietst???)
We hadden niet veel tijd dus snel door gereden naar het strand. Overweldigend mooi!! Speciaal voor mij 20 minuten uitgetrokken om door het water te lopen samen met Leone, terwijl Francois en Dottie met de auto verder reden en ons oppikten. Toen naar de luchthaven.
Ik weet dat ik al een heel eind heb getypt maar ga het nog langer maken. Oke? Nee, ik vertel het wel als ik in Nederland ben. Heel kort dan: Ik was eerst mn camera kwijt, wat me de nodige schrik bezorgde, vond em gelukkig terug. Daarna stapte ik om precies de juiste tijd door Gate 7 waar gek genoeg geen personeel stond om mijn kaartje te checken, om vervolgens in de verkeerde bus te stappen die me naar een vliegtuig bracht wat naar London ging.
Paniek en bezorgde mensen die voor me begonnen te rennen en te vliegen, uiteindelijk kwam ik wel in het juiste vliegtuig terecht hoor. Was erg spannend! Maar ondanks de ‘minder prettige’ omstandigheden die lichtelijke onrust baarden, ervaarde ik sterk de aanwezigheid van God die alles leidt en in Zijn handen houdt.
In Johannesburg stond Alwyn te wachten en moeste we 1,5 uur wachten omdat het vliegtuigvan Dot en Leone vertraging had. Kwas bekaf en blij dak in mn bed kon.
Maandag lekker uitgeslapen en rustig aan gedaan.
Na goed, dit was mn weekend, nu even over aankomende naweek. Franois moet spreken op een conferentie waar alleen volwassenen mogen komen. He ik dus glad geen zin in. Leone mag niet mee en gaat naar een vriendinnetje. Ik heb net naar Perold de Beer gebeld. Helaas was zoon Fernand niet thuis. Opeens begreep hij wie ik was en hoorde ik dat ik Perold zelf aan de telefoon had! Hij vertelde me at Fernand me ontzettend graag wilde zien en wanneer ik kans zag om te komen! Dat kwam mooi uit want ik wist niet zeker of ze het wel leuk zouden vinden. Ik was meer dan welkom aankomend weekend!! Echt cool, zal het straks tegen Dottie vertellen. Mooi geregeld, ik heb er erg veel zin in om hun weer te zien!! ( uhhh twee vliegen in 1 klap want nu is Mariekie denk ik ook jaloers op me haha)
Nou, k zit dit allmaal in Microsoft Word te tikken dus ga dit nu op de site zetten en probere die foto’s erop te knalle.
Als laatste wil ik ff iets delen. Tijdens mijn ‘stille tijd’ vanmorgen las ik in Hebreeen 13 vers 6 en 7 dit:
Wees tevrede met wat julle het, want Hy het gesê: Ek sal jou nooit begewe en jou nooit verlaat nie. Daarom kan ons met alle vrijmoedigheid sê: Die Here is vir my ‘n Helper, en ek sal nie vrees nie; wat sal ‘n mens aan my doen?
Het was rechtig baie spannend toen ik daar met mn tas voor het verkeerde vliegtuig stond, zonder werkende telefoon tussen allerlei vreemde mensen in, niet wetend wat te doen. Maar ik had van tevore de vlucht in Gods handen gelegd en ook al ging mn hart tekeer en vond ik het heel spannend, en schoten de tranen bijna in mn ogen…..ik wist dat Hij voor me zorgde. Hy sal my nie begewe en my nooit verlaat nie… Kosbaar!
Daarom had ik geen greintje angst om alleen naar Zuid Afrika te reizen,om niet te weten waar en bij wie ik zou gaan kuier, om alleen naar deKaap te vliegen en terug, om hyr te wees en strak in December alleen via Frankfurt naar huis te gaan. Das het geheim ;) Iemand zei over mn reis dat ik stoer was, een anders zei dat ik dapper was, weer een ander dat ik lef had…. Maar niks is waar, het is enkel het vertrouwen in mijn Vader in de hemel… Ik voel me gelukkig met wat Hy me geeft!!
Mensjes, bedankt voor het lezen, en hoop tot horens!! Hoop dat het niet te lang was :S
Baie liefde en ‘n drukkie,
Julle dogter, zussie, vriendin, wat dan ook…
-
17 Oktober 2006 - 10:19
Papa:
Lieve schat. Ik zal hier iets zeggen wat je allang weet en wat iedereen mag zien: ik hou baie veel van je en geniet op afstand van je.
Fantastisch dat het zo gaat.
Enne: je komt nog wel terug he? Zeg maar tegen Ferdinand dat het in Nederland ook heel leuk is! Verder moet je even op hotmail kijken. Heel veel drukkies ! -
17 Oktober 2006 - 10:41
Lien:
YES ik ben de eerste!:D (ehh tenzij iemand anders op dit moment ook zit te typen en ik te laat op Plaatsen druk natuurlijk)
Van ma moest ik een langere reactie typen. Ik ging al heel verdedigend laten zien wat ik allemaal wel voor reacties had gezet maar die waren idd korrrrrt! Niet dat dat erg is want we hebben-ook-nog-een-mail.
Wat leef jij in een totáál andere wereld dan ik zeg! WAUW. Wil best met je ruilen. Nee natuurlijk niet ruilen want dan zou ik jou dat allemaal onthouden ;)
Ik ben echt heel erg blij voor je dat het zo goed gaat. Dat God bij je is. Hoelang mag ik hier reageren trouwens? Staat geen maximum bij hé?
Gisteren heeft Debora je zitzak op mn kamer gebracht (ik doe er héél erg voorzichtig mee, hij komt geen1 keer op de grond :P), maar toen kwam ik tot de ontdekking datie eilek veel te groot is voor mn kamer omdak die al helemaal heb ingericht. Maar we weten natuurlik overal een oplossing voor. Tis iig heel gezellig hier in Ede, maar wel loeiiidruk. Ik heb gewoon bijna niet genoeg aan een zondag om bij te komen. Ook gék trouwens! Zo gek dat ik er al bijna aan ga wennen: geen zus meer op zondag (de rest van de week ook niet maar dat merk ik toch minder omdat ik zelf ook weg ben). Gelukkig maar want anders was ik vast aant uitmergelen van het gemis van mn dierbare zuster (niet dat ik je nu niet mis hoor ;)).
Bob is heel lief :) Ik weet niet zoveel overem omdat ik r ook nie zo vaak ben maar ma zal nog wel reageren dr op.
Oja, wat ik nog wel wilde zeggen over je foon: leg nog ff heel duidelijk uit aan pa wat er is (hij heeft denkk duidelijkheid nodig want hij heeftet heel druk). Maar een nietwerkende telefoon is HEEL naar volgens mij, helemaal als je bijna bij een fout vliegtuig staat!
Nou zuuuuuuuuuusss, ik ga maar weer stoppen want volgens Caroline verdoe ik mn tijd ;) (zal wel ngrappie van r zijn hoor, groete van dr!)
doeeeiii
kussie je zussie -
17 Oktober 2006 - 10:42
Lien:
ehh toch niet de eerste..
over die zitzak.. ik bedoel natuurlijk niet dat ik em op mn bed heb liggen ofzo, maar tijdens et vervoeeerr kwamie niet op de grond ;) -
17 Oktober 2006 - 11:08
Caroline:
He nicht!
Geweldig dit nieuws te horen,echt heerlijk om zo mee te kunnen genieten! Kunnen we niet een poosje ruilen, jij hier in dit drukke leventje op school en ik daar genieten;-) Nee hoor gun je voor 100%:) Geniet ervan, en vindheel mooi om te horen hoe de Heere alles zo leidt!
knuffel van caro -
17 Oktober 2006 - 11:24
Willem En Martine:
Oef, wat heb je toch weer veel beleefd zeg!Dan kunnen we alleen maar zeggen: "Dankie Vader"
Wij hebben er ondertussen weer goed op los gevaren en zijn nu aangeland in het dok om te stralen en te verven. Wat een stof bende is het hier. Wij gaan er dan ook een paar dagen tussenuit. Heerlijk naar de kust (zandvoort)en lekker uitrusten...
Een dikke knuffel en de groeten daar he?!
XXXXXXXXXX -
17 Oktober 2006 - 12:01
Peter Hazenoot:
Meid geweldig jou dienende houding voor God. Continue please
Hij Helpt je -
17 Oktober 2006 - 12:35
Hettie:
Ik ben jaloers!! Ehh, dat mag niet he...;) Okeej, niet dan:D Ik ga gewoon heel hard sparen om met de groep mee te kunnen die in april gaat! Das dan wel niet zo lang, maar toch genoeg om een indruk op te doen. Want ja, ik heb een baan aangeboden gekregen als tekendocent in Barneveld, dus heb ik Hongarije maar afgezegd. Dit is op lange termijn natuurlijk veel duurzamer :D
Meid, ik geniet echt van je verhalen! En hoe vaak ik hier in de lach schiet, haha:D
Heej, hou dat bemoedigende Woord altijd vast hè! Dan kun je zover niet vallen of Hij vangt je altijd op!
Doe Pereld en Fernand de groeten! Liefs, Hettie -
17 Oktober 2006 - 20:35
Mams:
Wat gebeurt er veel in je leven, lieverd, en wat is het bijzonder dat je de kans kreeg om al die schitterende plaatsen te bezoeken. Ben ook benieuwd hoe je het bij Perold zal hebben, en hoe je de hindoe-gemeente ervaart...Waar ga je trouwens op zondag naar de kerk?(echt ma weer). Zijn er al Hollanders daar die je ontdekt hebben?
Met Bob gaat het goed, komt door het halster om zijn snuit, gisteren zelfs een kat op twee meter gepasseerd terwijl ik met mijn neus zorgeloos in de lucht liep. Ik heb em eindelijk helemaal in mijn macht. Ga je nog een keer een mail schrijven, dag hoor meid, enne, het Geheim van je vertrouwen is zo mooi, dat geeft jouw mamsje ook rust, snappie? -
18 Oktober 2006 - 13:48
Pieter:
Hey nicht(je) ;-)
Goed om te lezen allemaal, geniet ervan daar, in alle opzichten!
Hier verder geen bijzonderheden, ja, morgen is het bijbelstudie, wellicht red je dat nog ;-)
Sterkte daar in alles!
Hartelijke groet,
Pieter -
18 Oktober 2006 - 19:42
Cornelis:
Heeeeeey Tonja
schitterend om zo'n verhaal te lezen. en hoe God alles leidt. Ja de natuur is echt schitterend daar sta ik zels telkens verbaasd over! Ik werk elke dag met dieren en plante enzo.. Daar wordt ik zelf gewoon stil van en dan zegge mensen nog van God bestaat niet. Voor mij ondenkbaar. Ga zo me bed is op zoeke. Jij ok weltruste en slaap lekker zuster!!
Gr Cornelis -
19 Oktober 2006 - 10:21
Pa:
He dogter, waar blijven die mooie foto's nou toch meid. Ik ben razend nieuwsgierig. Ik kijk elke dag en zie steeds maar weer dat er nog geen foto's beschikbaar zijn! Gauw doen he. -
19 Oktober 2006 - 15:51
Mariek:
Toooooooonjaaaaaaa,
Ik wil mee naar Perold en Fernand! Zeg ze maar dat k in juni kom! Me pa is de reis al aan et regelen!!!!
dikke knuffel
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
